Ben Börteçine’nin
Ölüm
Benim peşim de
Tükendi de
Oğuşumuz
Bir ben kaldım bir pusatım
Yağmurun dinmediği
O kara gecede
Söz ile dağların devrildiği
Andların
Yeminlerin
Sevdaların
Çelikten olduğu zamanda
Kırılsa da,
Bükülmeyen,eğilmeyen,susmayan
Gök temir asırda
Durma Börteçinem durma
Şerefim,namusum,dünüm,yarınım
Sen durursan
Ben de ölürüm
Bu alçak dünyaya
Balbalsız,sağusuz,algışsız gömülürüm.
Yusuf Kenan Kısa