Sen kadar aşk, ben kadar âşık, sevgimiz kıble…
Ne kadar meşk, o kadar ışık, yansıyan kâlbe.
Elime verdiler bir garip can İnsan sazım…
Bu gün sensin aşk derken, âşık döndü ben başım.
Dört tarafım ecel, Can kıyısı varlık sızım…
Kâlbimden hicran akar, duraksızdır gözyaşım.
Her gün, dün’e devrildi; Yarın yapayalnızım…
O kader boşluğunda, şaşkınım, kıyısızım.
Ahmet Durgut
