EY HAYAT
Devirdik devirecekken kırklı seneri
Ey hayat,yordun beni.
Bir ileri, iki geri;
Yaşarken hep hani,
Mutluluktan yana eksileri .
Acıdan yana, artçı depremler gibi
Biri bitmeden,başlardı diğerleri
Sayayım, bilemedim şimdi .
Yaşanan kayıp umutların, hangi birini.
Yok inan, sandığın gibi degildi
Olmadım, hiç bir zaman sahibi .
O pahalı, süslü hayallerin hani,
Yat,kat,para; lüks yasam gibi
yazın Antalya , kışın Dubai,
Ne de istedim böyle bir tatili.
Olduklarımda, ne oldu sanki
Hep bir yarım, hep bir eksikti.
Tamamlanamazken pazıl misali
Hani yalın, sade , mütevazi
O hayallerimin de hiçbiri.
İnan bir villa, şato değil di
En ucuzundan da olsa yeterdi.
Derme çatmada olsa,
Hani bir gecekondu misali
Benden yana çizilen
O bir tutam, mutluluğun resmi.
(03.09.2021-Ankara)
Yunus Güngör