Sonbahar Güneşi
sonbaharın hüznü sarınca ağaçları yapraklar soluğu dipte arar bir bahar seliyle düşmüştü kırağıgölgelerin adımlarında umut kırıldıkça büyür gül kokusu gül rengine boyanır gözlerin feri bulutlar duyar serçenin yüreğinidurakta bekleyen kuş nasıl ürküp kaçıyorsa kaçıyordu tepeden tırnağa kıvrılarak akıyordu yalnızlıkkızıl ateş şarkı söyleyince saplar bağrına dikeni kanatarak matem rengine bürünürparçalı düş, kırık ayna, yalnızlığa çıkar adalar gidiş durur tabakta yürekte gözyaşıyla büyüyen peygamber çiçeği ruhu sarmıştı ...